بر زانوی علی سر خود بنهاد
آنکس که برگزیده پرستار است
زان پایگاه پر زد و بالا رفت
در قرب او که موعد دیدار است
ای همگنان نسلی خاطر باد
هر چند این مصیبت دشوار است
ناظم ! به دل بنال و به پایان بر
این شعر را که نوحه غمبار است !